Difference between revisions of "Special symbols"

Latest revision as of 14:14, 24 January 2017

Initialen

Voor initialen en lombarden wordt het <hi>-element gebruikt. Met het attribuut @rend en de attribuutwaarde ‘capitalsizeN’ wordt aangegeven dat het om een (bijzondere) hoofdletter gaat met een hoogte van N regels, waarbij N vanzelfsprekend variabel is.

<hi rend="capitalsize3">H<hi/>oert</hi>

Paragraafteken

Het paragraafteken, semi-paragraafteken en de representant voor het paragraafteken worden opgevat als noot van de kopiist en als volgt weergegeven (@type="ms" om aan te geven dat het gaat om een noot die al in het manuscript aanwezig is):

<note place="margin-left" type="ms">
 <g ref="#00B6"/>
</note>

Een representant voor een paragraafteken wordt dus zo gecodeerd:

<note place="margin-left" type="ms">
 <c type="guide" ref="#dblsol"/>
</note>

Afbreekteken

Als een afbreekteken in de tekst van het handschrift geschreven is, dan gebruiken we daarvoor het <c>-element met het attribuut @type en waarde: shy.

<c type="shy">-</c>
<lb/>

Getallen, letters met zelfnoemfunctie en acrostichons

Getallen worden gecodeerd met het element <num>. In romeinse cijfers geschreven getallen worden weergeven met attribuut @type dat de waarde ‘roman’ heeft. Het getal wordt niet-genormaliseerd getranscribeerd in minuskel.

<num type="roman">ix</num>

Letters met zelfnoemfunctie worden gemarkeerd met het element <mentioned> en global attibuut @type:

 
<mentioned type="self">v</mentioned>

Letters die deel uitmaken van een acrostichon worden gecodeerd met het element <c> en attribuut @type:

<c type="acrostic">A</c>

See also

• Transcription: representation of the source (MVN)