Difference between revisions of "Uncertain readings"
| Line 7: | Line 7: | ||
Andere gevallen waarin het <unclear>-element nuttig is, worden behandeld in [[Damage and loss of text|tekstbeschadiging en tekstverlies]]. | Andere gevallen waarin het <unclear>-element nuttig is, worden behandeld in [[Damage and loss of text|tekstbeschadiging en tekstverlies]]. | ||
| − | Bij transcriptie in het algemeen geldt dat er meer of mindere mate van zekerheid kan bestaan omtrent de gekozen interpretatie van een verschijnsel in de bron. Als de editeur niet zeker is van zijn lezing, en het niet gaat om een geval waarin de tekst in de bron door wat voor oorzaak dan ook slecht leesbaar is geworden, kan de editeur zijn onzekerheid uiten in een <note>-element. | + | Bij transcriptie in het algemeen geldt dat er meer of mindere mate van zekerheid kan bestaan omtrent de gekozen interpretatie van een verschijnsel in de bron. Als de editeur niet zeker is van zijn lezing, en het niet gaat om een geval waarin de tekst in de bron door wat voor oorzaak dan ook slecht leesbaar is geworden, kan de editeur zijn onzekerheid uiten in een <note>-element. Indien er onzekerheid over de juiste transcriptie bestaat kan met het @resp-attribuut worden aangegeven wie verantwoordelijk is voor een specifieke oplossing. Met name in gevallen waarbij verscheidene editeurs aan een transcriptie werken kan dit nuttig zijn. |
==See also== | ==See also== | ||
Revision as of 12:53, 24 January 2017
Als er onzekerheid bestaat omtrent een lezing die niet kan worden toegeschreven aan al dan niet opzettelijke beschadiging, maar die een andere oorzaak heeft, zoals slordigheid of haastig schrijven van de kopiist, dichtlopen van letters tijdens het schrijfproces, enz., dan moet bij de codering het <unclear>-element worden gebruikt.
D<unclear>e</unclear>s gauen reinouts sone
Andere gevallen waarin het <unclear>-element nuttig is, worden behandeld in tekstbeschadiging en tekstverlies.
Bij transcriptie in het algemeen geldt dat er meer of mindere mate van zekerheid kan bestaan omtrent de gekozen interpretatie van een verschijnsel in de bron. Als de editeur niet zeker is van zijn lezing, en het niet gaat om een geval waarin de tekst in de bron door wat voor oorzaak dan ook slecht leesbaar is geworden, kan de editeur zijn onzekerheid uiten in een <note>-element. Indien er onzekerheid over de juiste transcriptie bestaat kan met het @resp-attribuut worden aangegeven wie verantwoordelijk is voor een specifieke oplossing. Met name in gevallen waarbij verscheidene editeurs aan een transcriptie werken kan dit nuttig zijn.
