Transcription (MVN)
De structuur van het <text>-element
Het geheel van de weergave van de teksten wordt beschouwd als <text>-element. De annotatie en de registers worden op basis van lemmatisering buiten het document om gegenereerd en maken dus geen deel uit van de structuur van het XML-bestand.
De kern van de editie, de middeleeuwse tekstverzameling, wordt aangeduid als element <group>. Deze <group> bestaat uit een aantal <text>-elementen: dat zijn de afzonderlijke teksten. Wanneer teksten bijeenhoren en als het ware een verzameling binnen de verzameling vormen (zoals dat bijvoorbeeld bij spreuken het geval kan zijn) worden zij opgevat als geneste <group> binnen de <group> die de tekstverzameling als geheel beschrijft.
Kort gezegd: elke <group> is samengesteld uit een of meer elementen <text>; en elk element <text> binnen de <group> die de tekstverzameling aanduidt, bevat weer het element <body>. Natuurlijk kan een <group> ook andere elementen <group> bevatten, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een een deelverzameling binnen de tekstverzameling. Uiteindelijk zal een <group> toch bestaan uit elementen <text>. Die <text> elementen omvatten op hun beurt dan weer verplicht een element <body>.
De interne geleding van de geëditeerde teksten kan, indien nodig, worden aangegeven door het elementDe structuur van dit deel van de editie ziet er dus als volgt uit:
<teiHeader>...</teiHeader> <text> <group> <text> <body/> </text> </group> </text>
De tag van het element <text> die het transcriptiedeel omsluit krijt een xml:id attribuut met als waarde een door de editeur zelf te bedenken sigle waarmee de editie in het hele document wordt geïdentificeerd. Ter voorkoming van verwarring bij zoek- en vervangopdrachten tijdens het werken aan de editie, verdient het aanbeveling om de sigle uit een (korte) string van hoofdletters te laten bestaan die zo mogelijk niet voorkomt in de uitgegeven tekst. Aan elk nevengeschikt of genest element <group> of <text> wordt ter identificatie een eigen xml:id attribuut toegekend met een waarde die is samengesteld uit de handschriftsigle en het tekstnummer. Daarnaast wordt aan het element een n attribuut toegekend met het tekstnummer zoals het in de editie moet verschijnen. <group xml:id="SIGLE45" n="45">...</group> De waarde van het xml:id attribuut wordt gerelateerd aan de hiërarchische structuur van de tekstverzameling. De waarde van het n attribuut volgt in principe de oorspronkelijke tekstnummering van het handschrift. Kent het handschrift geen oorspronkelijke tekstnummering dan brengt de editeur de waarde van het n attribuut in overeenstemming met het xml:id attribuut. De interne structuur van het <group> element dat de tekstverzameling omvat is dus (versimpeld weergegeven, maar met xml:id en n attributen) bijvoorbeeld als volgt ( de sigle VVEVM staat voor het ‘Van vrouwen ende van minne-handschrift’):
<text xml:id="VVEVM"> <group> <!-- Editie van de teksten --> <text n="1" xml:id="VVEVM1"> <body> <!-- Tekst 1 --> </body> </text> <group n="2" xml:id="VVEVM2"> <text n="2.1" xml:id="VVEVM2.1"> <body> <!-- Tekst 2.1 --> </body> </text> <text n="2.2" xml:id="VVEVM2.2"> <body> <!-- Tekst 2.2 --> </body> </text> </group> </group> </text>Het voorbeeld laat zien, dat wanneer er sprake is van zelfstandige teksten die om een inhoudelijke reden bijeen lijken te horen (bijvoorbeeld een collectie rijmspreuken), deze teksten kunnen worden samengenomen als <group>. Deze <group> bestaat dan weer uit afzonderlijke <text> elementen.
